2 Kings 19

CHAPTER 19

Hezekiah Distressed Over Syria's Threats

1και εγένετο ως ήκουσεν ο βασιλεύς Εζεκίας και διέρρηξε τα ιμάτια αυτού και περιεβάλετο σάκκον και εισήλθεν εις τον οίκον κυρίου 2και απέστειλεν Ελιακίμ τον οικονόμον και Σοβνάν τον γραμματέα και τους πρεσβυτέρους των ιερέων περιβεβλημένους σάκκους προς Ησαϊαν υιόν Αμώς τον προφήτην 3και είπον προς αυτόν τάδε λέγει Εζεκίας ημέρα θλίψεως και ελεγμού και παροργισμού η ημέρα αύτη ότι ήλθον οι υιοί έως ωδίνων και ουκ έστι ισχύς τη τικτούση 4ει πως εισακούσεται κύριος ο θεός σου πάντας τους λόγους Ραψάκου ον απέστειλεν αυτόν βασιλεύς Ασσυρίων ο κυριός αυτού ονειδίζειν θεόν ζώντα και ελέγχειν εν λόγοις ους ήκουσε κύριος ο θεός σου και λήψη προσευχήν υπερ του λείμματος του ευρισκομένου 5και ήλθον οι παίδες του βασιλέως Εζεκίου προς Ησαίαν 6και είπεν αυτοίς Ησαάς ούτως ερείτε προς τον κύριον υμών τάδε λέγει κύριος μη φοβηθής από των λόγων ων ήκουσας ων εβλασφήμησαν εις εμέ τα παιδάρια του βασιλέως Ασσυρίων 7ιδού εγώ δίδωμι πνεύμα εν αυτώ και ακούσεται αγγελίαν και αποστραφήσεται εις την γην αυτού και καταβαλώ αυτόν εν ρομφαία εν τη γη αυτού 8και επέστρεψε Ραψάκης και εύρε τον βασιλέα Ασσυρίων πολεμούντα επί Λοβνά ότι ήκουσεν ότι απήρεν από Λάχις 9και ήκουσε περί Θαρακά βασιλέως Αιθιόπων λέγων ιδού εξελήλυθε του πολεμήσαί σε και επέστρεψε και απέστειλεν αγγέλους προς Εζεκίαν λέγων 10τάδε ερείτε προς Εζεκίαν βασιλέα Ιούδα μη σε απατάτω ο θεός σου ω συ πέποιθας επ΄ αυτώ λέγων ου μη παραδοθή Ιερουσαλήμ εις χείρας βασιλέως Ασσυρίων 11ιδού συ ήκουσας πάντα όσα εποίησαν βασιλείς Ασσυρίων πάσαις ταις γαις ως εξωλόθρευωσαν αυτάς και πως συ ρυσθήση 12μη εξείλαντο οι θεοί των εθνών ους διέφθειραν οι πατέρες μου την τε Γοζάν και την Χαρράν και Ρασέφ και τους υιούς Αδέν τους εν Θαλασσάρ 13που εστίν ο βασιλεύς Αιμάθ και ο βασιλεύς Αρφάδ και ο βασιλεύς της πόλεως Σεπφαρουϊμ Ανά και Αουά

Hezekiah Reads the Scrolls

14και έλαβεν Εζεκίας τα βιβλία εκ χειρός των αγγέλων και ανέγνω αυτά και ανέβη εις οίκον κυρίου και ανέπτυξεν αυτά Εζεκίας εναντίον κυρίου 15και προσηύξατο ο Εζεκίας προς κύριον λέγων κύριε ο θεός Ισραήλ ο καθήμενος επί των χερουβίμ συ ει ο θεός μόνος εν πάσαις ταις βασιλείαις της γης συ εποίησας τον ουρανόν και την γην 16κλίνον κύριε το ους σου και άκουσον άνοιξον κύριε τους οφθαλμούς σου και ίδε και άκουσον τους λόγους Σενναχηρίβ ους απέστειλεν ονειδίζειν θεόν ζώντα 17ότι αληθεία κύριε ηρήμωσαν βασιλείς Ασσυρίων τα έθνη και πάσαν την γην αυτών 18και έδωκαν τους θεούς αυτών εις το πυρ ότι ου θεοί εισιν αλλ΄ η έργα χειρών ανθρώπων ξύλα και λίθοι και απώλεσαν αυτούς 19και νυν κύριε ο θεός ημών σώσον ημάς εκ χειρός αυτού και γνώσονται πάσαι αι βασιλείαι της γης ότι συ ει κύριος ο θεός μόνος 20και απέστειλεν Ησαϊας υιός Αμώς προς Εζεκίαν λέγων τάδε λέγει κύριος ο θεός Ισραήλ ήκουσα α προσηύξω προς με περί Σενναχηρίβ βασιλέως Ασσυρίων 21ούτος ο λόγος ον ελάλησε κύριος προς αυτόν εξουδένωσέ σε και εμυκτήρισέ σε παρθένος θυγάτηρ Σιών επί σοι κεφαλήν αυτής εκίνησε θυγάτηρ Ιερουσαλήμ 22τίνα ωνείδισας και εβλασφήμησας και επί τίνα ύψωσας την φωνήν σου και ήρας εις ύψος τους οφθαλμούς σου εις τον άγιον του Ισραήλ 23εν χειρί αγγέλων σου ωνείδικας τον κύριον και είπας εν τω πλήθει των αρμάτων μου εγώ ανέβην εις ύψος ορέων μήρους του Λιβάνου και έκοψα το μέγεθος της κέδρου αυτού τα εκλεκτά κυπαρίσσων αυτού και ήλθον εις μέσον δρυμόυ Καρμήλου 24εγώ έψυξα και έπιον ύδατα αλλότρια και εξηρήμωσα τω ίχνει των ποδών μου πάντας τους ποταμούς περιοχής 25ουκ ήκουσας ότι μακρόθεν εγώ εποίησα αυτήν εξ ημερών αρχής έπλασα αυτήν και νυν ήγαγον αυτήν και εγένετο εις επάρσεις αποικεσιών μαχίμων πόλεις οχυράς 26και οι ενοικούντες εν αυταίς ησθένησαν τη χειρί έπτηξαν και κατησχύνθησαν εγένοντο ως χόρτος αγρού και χλωρά βοτάνη ως χλόη δωμάτων και πάτημα απέναντι εστηκότος 27και την καθέδραν σου και την έξοδόν σου και την είσοδόν σου και τον θυμόν σου επ΄ εμέ έγνων 28διά το οργισθήναί σε επ΄ εμέ και το στρήνός σου ανέβη εν τοις ωσί μου και θήσω το άγκιστρόν μου εις τους μυκτήράς σου και χαλινόν εν τοις χείλεσί σου και αποστρέψω σε εν τη οδώ η ήλθες εν αυτή 29και τούτό σοι το σημείον φαγή τούτον τον ενιαυτόν αυτόματα και εν τω έτει τω δευτέρω τα ανατέλλοντα και τω έτει τω τρίτω σπερείτε και αμήσετε και φυτεύσετε αμπελώνας και φάγεσθε τον καρπόν αυτών 30και προσθήσει τον διασεσωσμένον οίκου Ιούδα το υπολειφθέν ρίζαν κάτω και ποιήσει καρπόν άνω 31ότι εξ Ιερουσαλήμ εξελεύσεται κατάλειμμα και ανασωζόμενος εξ όρους Σιών ο ζήλος κυρίου των δυνάμεων ποιήσει τούτο 32δια τούτο τάδε λέγει κύριος προς βασιλέα Ασσυρίων ουκ εισελεύσεται εις την πόλιν ταύτην και ου τοξεύσει εκεί βέλος και ου προφθάσει αυτήν θυρεώ ουδέ εκχέη επ΄ αυτήν πρόσχωμα 33τη οδώ η ήλθεν εν αυτή αποστραφήσεται και εις την πόλιν ταύτην ουκ εισελεύσεται φησί κύριος 34και υπερασπιώ υπέρ της πόλεως ταύτης του σώσαι αυτήν δι΄ εμέ και διά Δαυίδ τον δούλόν μου

The Angel of The LORD Strikes the Assyrians

35και εγένετο έως νυκτός και εξήλθεν άγγελος κυρίου και επάταξεν εν τη παρεμβολή των Ασσυρίων εκατόν ογδοηκονταπέντε χιλιάδας και ώρθρισαν το πρωϊ και ιδού πάντες σώματα νεκρά 36και απήρε και απέστρεψε και επορεύθη Σενναχηρίβ βασιλεύς Ασσυρίων και ώκησεν εν Νινευή 37και εγένετο αυτού προσκυνούντος εν τω οίκω Νεσράχ του θεού αυτού Αδραμέλεχ και Σαρασάρ οι υιοί αυτού επάταξαν αυτόν εν μαχαίρα και αυτοί εσώθησαν εις γην Αραράτ και εβασίλευσεν Ασορδάν ο υιός αυτού αντ΄ αυτού